فصل رویایی مرسدس بنز ادامه دارد

گزارش فرمول یک جایزه بزرگ اتریش

شهرزاد تاج الدینی- مسابقۀ  جایزه بزرگ اتریش پس از 11 سال دوری، بار دیگر به تقویم فرمول یک بازگشت. دیتریش ماته شیتز، مالک ثروتمند ردبول، پس از خرید این پیست که سابقا با نام A1-ring شناخته می شد، آن را به پیست خانگی تیم فرمول یک ردبول تبدیل کرد و نام آن را به ردبول رینگ تغییر داد. ردبول رینگ واقع در جنگل های کوهستانی منطقۀ اشپیلبرگ اتریش، تنها با 9 پیچ، یکی از سریع ترین پیست های فرمول یک محسوب می شود و ساختار جدید آن از طراحی های هرمان تیلکه به شمار میرود.

 روز جمعه، رزبرگ و همیلتون، هر دو از مرسدس، به ترتیب سریع ترین زمان های تمرین اول و دوم را بدست آوردند. اما روز شنبه و در جریان تمرین سوم، والتری بوتاس توانست برای اولین بار در طول دوران حرفه ایش، سریع ترین زمان یک جلسۀ تمرینی فرمول یک را به نام خود ثبت کند. همچنین با کسب ردۀ سومِ ماسا، ویلیامز نشان داد که برای رقابت تعیین خط توانایی رقابت با مرسدس را دارد.

تعیین خط

سباستین فتل، قهرمان 4 دوره جهان، با حذف در مرحلۀ دوم تعیین خط ثابت کرد که به راستی امسال از فرم ایده آل فاصلۀ زیادی دارد و همچنان برای شکست هم تیمیش در جلسات تعیین خط نیاز به تلاش بیشتری دارد. جنسن باتن نیز ناکام دیگر این مرحله بود. اما دور نهایی تعیین خط، دور شگفتی ها بود چرا که لوئیس همیلتون با اسپین شدن درمسیر پیست از ثبت زمان در این مرحله باز ماند. در پی این حادثه، پرچم زرد بالا آمد و دور سریع برخی رانندگان از جمله رزبرگ را تحت تاثیر قرار داد. در این گیر و دار، رانندگان ویلیامز توانستند از وضعیت به وجود آمده نهایت استفاده را ببرند؛ ماسا با ثبت سریع ترین زمان برای اولین بار از سال2008 مالک پل پوزیشن شد و پس از وی هم تیمی فنلاندیش، بوتاس، با قرار گرفتن در ردۀ دوم، پس از یازده سال ردیف اول خط استارت یک مسابقۀ فرمول یک را از آن تیم ویلیامز کرد. کسب این رده ها در شرایط خشک پیست، نشان داد که ویلیامز بیش از پیش به مرسدس نزدیک شده است. رزبرگ، آلونسو، ریکاردو، مگنوسن و کویات نیز سوم تا هفتم شدند. کیمی رایکونن بار دیگر در مرحلۀ تعیین خط از هم تیمی خود شکست خورد و در جایگاه هشتم قرار گرفت. همیلتون و هولکنبرگ نیز که موفق به ثبت زمان در این دور نشدند، به ترتین در ردۀ 9 و 10 خط استارت جای گرفتند. سرجیو پرز علیرغم کسب جایگاه یازدهم، با توجه به 5 رده پنالتی که از برخورد با ماسا در رقابت کانادا به وی تعلق گرفته بود، به جایگاه 16 فرستاده شد. البته استارت گروژان از پیت لین در روز مسابقه، پرز را به ردۀ 15 آورد.

مسابقه

صد هزار تماشاگر حاضر در ردبول رینگ، مشتاقانه منتظر استارت گراندپری اتریش پس از 11 سال وقفه بودند. در جریان استارت، ماسا توانست به خوبی از جایگاهش دفاع کند، اما رزبرگ قبل از پیچ اول از بوتاس سبقت گرفت. چند ثانیه بعد، در مسیر مستقیم طولانی بین پیچ 1 و 2، بوتاس به لطف ماکسیمم سرعت بالاترِ ویلیامز، رزبرگ را پشت سر گذاشت. اما قطعا بهترین استارت را همیلتون داشت؛ یک دور هم طول نکشید که وی خود را از جایگاه نهم به ردۀ چهارم رساند. در این بین ریکاردو با استارتی نا امید کننده تا ردۀ دهم سقوط کرد.

تنها دو دور از مسابقه گذشته بود که بار دیگر مشکلات فنی گریبانگیر فتل شد و وی قدرت موتور خود را از دست داد. هنگامی که وی بیش از یک دور از سایرین عقب مانده و در ردۀ 22 بود، در رادیو اعلام کرد که مجددا قدرت موتور خود را بدست آورده و مهندسین ردبول به وی اعلام کردند که مشکلی برای ادامۀ مسابقه نخواهد داشت. مشکلات متعدد موتورهای توربوی رنو، باعث شد که پس از این مسابقه، ردبول شدشدتر از قبل به این کمپانی فرانسوی اعتراض کرده و عملکرد رنو در تولید موتورهای این فصل را غیر قابل قبول بخواند.

 دور اول پیت استاپ ها، تغییرات زیادی را در جایگاه رانندگان رقم زد؛ بار دیگر پیت استاپ ضعیف ویلیامز برای ماسا گران تمام شد و وی با از دست دادن سه جایگاه، به ردۀ چهارم سقوط کرد. رزبرگ هم با پیت استاپ سنجیدۀ مرسدس، پیشتاز مسابقه شد، در حالی که بوتاس و همیلتون با فاصله ای کم در تعقیب وی بودند.

سرانجام پس از 32 دور، و پس از آنکه در جریان سبقت گیری ناموفق از گوتییرز بر سر جایگاه 21اُم، بال جلوی اتوموبیل فتل دچار آسیب شد، مهندسین ردبول از وی خواستند تا اتوموبیل را به گاراژ آورده و از ادامۀ مسابقه انصراف دهد. این سومین مسابقه در این فصل بود که فتل موفق به اتمام آن نشد. تیم دوم ردبول، تورو روسو، نیز در این گراندپری چندان خوش شانس نبود؛ دانیل کویات با از کار افتادن کامل ترمزها و سیستم تعلیقش با موانع کنار پیست برخورد کرد و از دور مسابقه خارج شد. اندکی بعد نیز، ژان اریک ورن، دیگر رانندۀ این تیم با مشکل در سیستم ترمز، مجبور به کناره گیری از مسابقه گردید.

یکی از ستارگان این مسابقه بی شک سرجیو پرز بود که با حفظ هوشمندانۀ لاستیک های خود توانست چند دور نیز پیشتاز رقابت باشد و در نهایت با بیشترین صعود در میان رانندگان و ثبت سریع ترین دور، در پایان به ردۀ ششم برسد. اما تعقیب و گریز برای کسب ردۀ اول بار دیگر در پیت لین رقم خورد، جایی که بار دیگر استراتژی نامناسب ویلیامز، جایگاه دوم بوتاس را نیز به رقبا واگذار کرد و رانندگان مرسدس مانند اغلب رقابت های این فصل، برای کسب ردۀ اول بی رقیب ماندند. رسیدن به رزبرگ بار دیگر برای همیلتون میسر نشد و وی نتوانست هم تیمی آمادۀ خود را به چالش کشیده و در نهایت این رزبرگ بود که به عنوان نفر اول از خط پایان گذشت. این ششمین پیروزی دوران فرمول یک رزبرگ بود. همیلتون به ردۀ دوم بسنده کرد و بدین ترتیب اختلاف امتیازش در ردۀ دوم جدول با رزبرگ صدرنشین به 29 امتیاز افزایش یافت. بوتاس با قرار گرفتن در ردۀ سوم، برای اولین بار بر روی سکوی فرمول یک جای گرفت. ماسا و آلونسو هم چهارم و پنجم شدند. اما در گراندپری خانگی رد بول و ماته شیتز، تنها یک رانندۀ ردبول از خط پایان عبور کرد و این ریکاردو بود که در دور آخر با سبقتی دیدنی از هولکنبرگ با کسب ردۀ هشتم، این گراندپری کابوس وار را برای ردبول تنها با کسب 4 امتیاز به پایان برد. رایکونن هم با قرار گرفتن در جایگاه نازل دهمی، تنها به یک امتیاز اکتفا کرد تا ناکامی های او و فراری همچنان ادامه داشته باشد.

مرحلۀ بعدی رقابت ها، در پیست سیلوراستون انگلیس برگزار خواهد شد.