این هواپیمای ترابری نظامی کوچک‌تر از C-130J سوپر هرکولس است. عمده کاربری آلنیا در مأموریت‌های ترابری و نظامی تاکتیکی است اما در گشت‌های دریایی و خاموش کردن آتش‌سوزی جنگل‌ها نیز کاربری عالی دارد.
اسپارتان حتی یکی از اصلی‌ترین هواپیماهای گارد ساحلی آمریکا محسوب می‌شود. این محصول هوایی با کیت‌های مأموریتی متنوعی تولید شده و به راحتی می‌توان آن‌ها را نصب کرد. حداکثر ظرفیت بارگیری آلنیا C-27J اسپارتان به حدود ۱۱۳۰۰ کیلوگرم می‌رسد درحالی‌که حداکثر وزن تیک آف نیز ۳۲۵۰۰ کیلوگرم خواهد بود. C-27J اسپارتان را می‌توان نسخه‌ای ارتقا یافته از مدل قبلی G.222/C-27 اسپارتان دانست. این هواپیما از پیشرانه‌ها و برخی سیستم‌های C-130J هرکولس استفاده می‌کند و توسط ۱۷ کشور دنیا خریداری شده است. محصول موردبحث می‌تواند در باندهای ناهموار نیز فرود آمده و مأموریت‌های انسان دوستانه در مناطق دور افتاده را انجام دهد.
C-27J اسپارتان توانایی حمل ۶۰ پیاده یا ۴۶ چترباز را دارد. بر اساس گزارش رسانه‌ها، در یک مأموریت عادی این هواپیما ۲ خودروی نظامی هاموی HMMWV و ۳ توپ ۱۰۵ میلی‌متری هویتزر را حمل می‌کند. اسپارتان در واقع می‌تواند فاصله بین بالگردهای نظامی و هواپیماهای بزرگ را پر کند. در ادامه به برخی از مأموریت‌های هواپیمای یاد شده در کشورهای مختلف اشاره می‌کنیم.
گارد ساحلی آمریکا از C-27J اسپارتان به عنوان هواپیمای گشت شناسایی برد متوسط استفاده می‌کند. گارد ساحلی از اسپارتان برای جلوگیری از ورود مواد مخدر و مهاجران غیرقانونی استفاده کرده و همچنین در مأموریت‌های جستجو و نجات از آن استفاده می‌کند. این هواپیما قبلاً در نیروی هوایی آمریکا نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت اما پس از کاهش بودجه نظامی بازنشسته شد. البته گارد ساحلی این کشور حدود ۲۰۰ فروند C-27J را در اختیار دارد که از این نظر با نیروی هوای برخی کشورهای کوچک قابل‌مقایسه است. پس از اجرایی شدن قانون دفاع ملی آمریکا در سال ۲۰۱۴، هواپیماهای بازنشسته شده از آشیانه خود در پایگاه هوایی دیویس مانتن خارج شده و به گارد ساحلی تحویل داده شدند تا توانایی‌های آن‌ها ارتقا یافته و بتوانند با نیازهای جدید تطبیق داده شوند.
آلنیا C-27J اسپارتان یک پلتفرم بسیار خوب برای مقابله با آتش‌سوزی‌ها بوده است. شرکت سازنده آن می‌گوید پیکربندی آتش‌خاموش‌کن هواپیما با نسل دوم سیستم سرکوب آتش ماژولار باعث شده توانایی‌های C-27J در مأموریت‌های مختلف ارتقا یابد. در سال ۲۰۱۲ اداره جنگل بانی آمریکا حدود ۱۴ فروند از هواپیماهای یاد شده را دریافت نمود تا فرایند تبدیل آن‌ها به مدل‌های آتش‌خاموش‌کن را آغاز نماید. البته در ادامه مشخص شد این هواپیماها همان‌هایی بود که در سال‌های بعد به گارد ساحلی آمریکا اختصاص یافت.
یکی دیگر از کاربرهای C-27J اسپارتان را می‌توان در مأموریت‌های جنگ ضد زیردریایی‌ها دانست. همانند دیگر کاربردها، پلتفرم منعطف اسپارتان باعث پیکربندی سریع آن برای مأموریت‌های جنگی ضد زیردریایی‌ها می‌شود. برخی دیگر از هواپیماهای بال ثابت نیز می‌توانند چنین مأموریت‌هایی را انجام دهند که از جمله آن‌ها می‌توان به Tu-142 و P-3 اوریون اشاره کرد. همچنین بالگرد سیکورسکی SH-60 سی هاوک نیز جزو بالگردهای ضد زیردریایی محسوب می‌شود. البته P-3 اوریون ساخت آمریکا به محصولی قدیمی بدل شده و عمدتاً جای خود را به مدل جدید بوئینگ P-8 پوسایدون داده است. پهپادهای مدرنی همچون نورث روپ گرومان MQ-4C تریتون نیز می‌توانند در کنار هواپیماهای موردبحث انجام‌وظیفه کنند.
کاربرد دیگر C-27J اسپارتان به حملات زمینی و نقش پشتیبانی آتش مربوط می‌شود. نیروی هوایی آمریکا به دنبال به‌کارگیری این نوع هواپیما و جایگزین آن با مدل‌های قدیمی AC-130 بوده هرچند این پروژه در نهایت لغو شد و بودجه در نظر گرفته برای این کار صرف مدرن کردن ناوگان AC-130 شد. اگر C-27J اسپارتان در این نقش ظاهر شود می‌تواند به سلاح ۳۰ و ۴۰ میلی‌متر یا مهماتی با هدایت دقیق همچون بمب وایپر مجهز گردد.