مقایسه نسل جدید و قدیم موستانگ شلبی GT350
نسل جدید موستانگ شلبی GT350 که بدون مشارکت فورد توسعه پیدا کرده، آیا جانشین شایستهای برای GT350 فوقالعادهٔ قبلی خواهد بود؟
به گزارش دنده 6 – اولین موستانگ شلبی GT350 در ۲۷ ژانویه ۱۹۶۵ معرفی شد و در اصل نسخهای جادهای از خودروی نسکار بود. در نسلهای بعدی موستانگ اما خبری از GT350 نبود تا اینکه سرانجام در پایان سال ۲۰۱۵، شلبی GT350 جدیدی بر اساس نسل ششم موستانگ معرفی شد. این خودرو به قویترین موتور تنفس طبیعی تاریخ موستانگ مجهز بود و حالا نسل جدید آن با قدرت بیشتر و پرفورمنس بهتر معرفی شده است. البته این مدل جدید توسط شلبی آمریکن ساخته شده و برخلاف نسل قبلی، تحت نظر فورد توسعه پیدا نکرده است.
پیشرانه
در یک خودروی پرفورمنس مثل شلبی GT350 پیشرانه اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا قدرت و صدایی که به خودرو شخصیت میدهد را ارائه میکند. ازاینرو، فورد در سینهٔ GT350 یک پیشرانهٔ ۵.۲ لیتری V8 را قرار داد که با نام وودو شناخته میشود و قویترین موتور تنفس طبیعی در تاریخ موستانگ بهحساب میآید. این یک پیشرانهٔ دور بالا بود که با ویژگیهایی مثل میللنگ تخت، پیستونهای آلومینیومی فورجکاری شده، شاتونهای فولادی فورجکاری شده، سیستم انژکتوری MPI با پمپهای جریان بالا و طراحی جدید منیفولد هوا، تفاوتهای زیادی با موتور کایوت موستانگ GT داشت. یکی از جذابترین ویژگیهای موتور وودو اما صدای فوقالعادهٔ آن بود که با همکاری سیستم اگزوز فولادی ضدزنگ ۲.۵ اینچی تولید میشد. برای انتقال نیرو نیز هرچند یک گیربکس ۱۰ سرعتهٔ اتوماتیک قابل سفارش بود ولی فورد بهصورت استاندارد یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی ترمک را ارائه میکرد که لذت رانندگی را افزایش میداد.
مشخصهٔ اصلی GT350 قبلی که آن را از دیگر نسخههای موستانگ متمایز میکرد، موتور بود زیرا پیشرانهٔ وودو فقط برای این مدل ساخته شده بود ولی نسل جدید GT350 از پیشرانهٔ منحصربهفردی بهرهمند نیست و با دو نسخهٔ مختلف از همان موتور ۵ لیتری V8 کایوت ارائه میشود. نسخهٔ اول همان موتور کایوت معمولی است که ۴۸۰ اسب بخار قدرت دارد و با موستانگ GT یکسان است. در نسخهٔ دوم یک سوپرشارژر ۳ لیتری ویپل به این موتور اضافه میشود که قدرت را به ۸۱۰ اسب بخار میرساند. این عدد افزایش چشمگیر ۷۰ درصدی را نسبت به نسل قبلی نشان میدهد درحالیکه مثل قبل برای انتقال نیرو هم امکان انتخاب گیربکس شش سرعته دستی وجود خواهد داشت.
شاسی و تعلیق
هرچند قدرتهای بالا روی کاغذ جذاب به نظر میرسند ولی در پرفورمنس کلی یک خودرو، شاسی و سیستم تعلیق هم نقش بسیار مهمی دارند. در GT350 قبلی، سیستم تعلیق مکفرسون در جلو و تعلیق مستقل با فنرهای پیچشی در عقب همراه با کمکفنرهای مگنهراید، باعث پرفورمنس برتر خودرو در پیست میشد. این تعلیق با شاسی فولادی یکپارچه با سابفریمها همراه بود که بدون هرگونه سیستمهای کمکی، تجربهٔ رانندگی GT350 را هیجانانگیز و خالص میکرد. GT350 جدید اما از همان شاسی فولادی دستنخوردهٔ موستانگ GT معمولی استفاده میکند هرچند که سیستم تعلیق بازنگری شده و شلبی از فنرهای جدیدی استفاده کرده که ارتفاع خودرو را کمتر میکند. علاوه بر این، شلبی تلاشهایی هم برای کاهش وزن انجام داده است.
طراحی
نسل قبلی شلبی GT350 در ظاهر به سپر جلوی اختصاصی مجهز شده بود که لبهٔ زیرین برجستهای داشت و این ویژگی در قسمت جانبی هم با فلاپ روی رکاب ادامه پیدا میکرد. در عقب خودرو هم شاهد بال ویژه، دیفیوزر منحصربهفرد و چهار سر اگزوز بودیم. GT350 جدید نیز هرچند از همان ظاهر ترسناک موستانگ استاندارد بهره میبرد ولی شلبی با استفاده از مجموعهای از قطعات، چهرهٔ خودرو را هیجانانگیزتر کرده است تا از موستانگ GT و دارک هورس متمایز شود. این ویژگیها شامل کاپوت آلومینیومی با دریچهٔ هوا، جلوپنجرهٔ اختصاصی، اسپویلر جلوی سهتکه، اسپویلر عقب بزرگ و نوارهای رنگی لمان میشود.
جمعبندی
نسل قبلی GT350 خودرویی قدرتمند و بسیار توانمند بود که برتری نسخهٔ شلبی را نسبت به موستانگهای معمولی نشان داد و بنابراین، به سؤال ابتدای مطلب نمیتوان پاسخی قاطعانه داد. نسل جدید این موستانگ شلبی از همه جهت پرفورمنس بالاتری حتی نسبت به GT500 قبلی دارد. قدرت ۸۱۰ اسب بخاری، بهتنهایی این خودرو را به یکی از افراطیترین نسخههای تاریخ موستانگ تبدیل میکند ولی با تمام این اوصاف، GT350 جدید در نسخهٔ سوپرشارژ قیمت عجیب ۱۱۰ هزار دلاری دارد و تنها در ۵۶۲ دستگاه ساخته خواهد شد درحالیکه GT350 قبلی در سال ۲۰۲۰ با قیمت پایهٔ ۶۱,۵۳۵ دلار عرضه شد. همچنین مطمئن نیستم که این افزایش بزرگ قدرت در نسل جدید شلبی خیلی ضروری بوده باشد زیرا پورشه بارها ثابت کرده است که اگر بتوان قدرت را بهدرستی مدیریت کرد، ۵۰۰ اسب بخار هم کافی خواهد بود. برای درک این موضوع فقط کافی است به رکوردهای ۹۱۱ GT3 و GT3 RS نگاه کنید. علاوه بر این، هرچند GT350 جدید صدای خوبی دارد ولی هرگز به جذابی زوزهٔ موتور وودو در دور ۸ هزار rpm نخواهد بود.