جناب احمد از پیگیری و بررسی این موضوع سپاسگذارم . از وقتی پژو برای دادن 2مدل 301 و 2008 به ایران خودرو اعلام امادگی کرد بسیاری که متاسفانه از همه گروههای سیاسی و صنعتی هستند شامل نمایندگان, مسئولین وزارت صنعت ,مدیران ایران خودرو و برخی روزنامه نگاران حمله همه جانبه ای به این تفاهم نامه کردند و شروع کردند از پژو یک دشمن فرضی بسیار قویتر و خبیثتر از دشمن بزرگه ! ساختند.و واژه ها و جملاتی که مطلقا در الفبای دیپلماسی دنیا جائی ندارند استفاده کردند.
خیانتکار……نامرد……خسیس(بنا به گفته یکی از مقامات سازمان گسترش مسئولین پژو برای اینکه هزینه ناهار را پرداخت نکنند جلسات را در ساعت 2 بعد از ظهر برگزار میکردند.!!!!!) وووووو
حالا یک پرسش اینجا مطرح میشه اگر ما به شرکتهائی که بعد از وضع تحریم به اجبار و فشار کشورهای متبوعشون ایران را ترک کردند چنانچه بخواهند بر گردند بگوئیم خائن و صد تا انگ دیگر هم بچسبانیم پس برای بازگرداندن کدام شرکتها اینهمه هزینه مذاکره کردیم و اون همه سرمایه ای که در اون راه هزینه شده بود را یک شبه درشو قفل کردیم و سرمایه ای بود که از کف دادیم.
غیر از این است که اگر توتال اعلام آمادگی بکند دستشم میبوسیم .مگر هموطن همین پژو خائن نیست .
جالب اینجاست که برخی خیال میکنند تمامی خودروسازان دنیا پشت مرزهای ایران صف کشیدند و اونهائی هم که نتونستند هنوز خودشون رو برسونند زنبیل یا شیشه شیر بجای خودشون گذشتند و منتظر اشاره ایران هستند که سریع خط تولید ساخت لوکسترین و ارزونترین خودرو کهکشان را در ایران دایر کنند. بنا به گفته معاون چندین دوره پیشین سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران که عضو گروه مذاکره کننده با پژو ئیها بوده پیش از مذاکره با پژو درخواستشون رو به فولکس واگن داده بودند که حتی یکساعت هم برای بررسی این موضوع وقت نگذاشته بودند و پیشنهاد ایران را رد کرده بودند.
شکی نیست خودروسازان برتری نسبت به پژو هستند و انسان نیز تا حد زیادی تنوع طلب هست و دوست دارد ماشینهای دیگری را نیز تجربه کند ولی این نوع حمله بجز احساس خطر کردن برای از دست دادن منافع شخصی و نهایتا گروهی نیست.
در نوشتار بعدی دوران طلائی پژو و سپس افول پژو بخاطر یکی 2تا تصمیم اشتباه و نه کیفیت پائین و دوران اوجگیری تازه پژو که از 3 , 4 سال پیش طرحریزیش آغاز شده را برای دوستان بیان میکنیم.