نانولوله‌های آنزیم‌دار سلول‌های سرطانی را نابود می‌کنند

PTEN یک پروتئین سرکوبگر تومور با کاربردهای درمانی بالقوه در درمان سرطان است. این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی نانولوله‌های کربنی چندجداره به عنوان سیستم رهایش برای انواع PTEN و ارزیابی تأثیر آن‌ها در مهار رشد سرطان و القای آپوپتوز انجام شده است.

کاهش میزان PTEN در سرطان‌های مختلف شایع است و منجر به رشد و بقای سلول‌های خارج از کنترل می‌شود. درک عملکرد PTEN و کاوش در سیستم‌های تحویل جدید برای روش‌های درمانی مبتنی بر PTEN برای توسعه درمان‌های مؤثر سرطان بسیار مهم است. مطالعات قبلی اهمیت دامنه C۲ را در منطقه C ترمینال PTEN برای فعالیت‌های سرکوب‌کننده تومور را نشان داده بود.

برای تسهیل تحویل انواع PTEN به سلول‌های سرطان پستان، پروتئین‌های خالص شده بر روی سطح نانولوله‌های کربنی چندجداره تثبیت شدند. نانولوله‌های کربنی چندجداره برای سطح بزرگ، اندازه کوچک و توانایی نفوذ به غشای لیپیدی انتخاب شدند. قبل از تثبیت پروتئین، نانولوله‌های کربنی چندجداره با پلی اتیلن گلیکول (PEG) تزئین شده بودند تا زیست‌سازگاری و آبگریز را تقویت کنند.

این سیستم دارویی روی سلول‌ها در محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. بررسی نتایج با استفاده از نرم افزار مناسب انجام شد. این مطالعه نشان داد که واریانت PTEN با طول کامل (HPTEN1) که روی نانولوله‌های کربنی چندجداره قرار داده شده‌اند، به طور قابل توجهی رشد سلول‌های سرطانی، به ویژه سلول‌های ZR-۷۵-1 و MCF-7نانولوله‌های آنزیم‌دار را مهار می‌کند. این نتایج تایید می‌کند که PTEN روی نانولوله‌های کربنی چندجداره اثرات سرکوبگرانه قدرتمندی روی تومور سرطانی دارد.

درمان با PTEN-CNT با طول کامل، رشد سلول‌های سرطانی را مهار کرده و آپوپتوز را در سلول‌های سرطان پستان تحریک می‌کند. این مطالعه اهمیت PTEN در تعدیل مسیرهای آپوپتوز و تنظیم بقای سلول را نشان می‌دهد و بر پتانسیل آن به عنوان یک هدف درمانی در درمان سرطان تأکید می‌کند.