چگونه بوگاتی سریع ترین قطار جهان را ساخت؟

به گزارش دنده 6 – با آغاز قرن ۲۱ میلادی و شکسته شدن رکورد سرعت خودروهای جاده‌ای توسط برند بوگاتی، این شرکت به ساختن محصولات لوکس و سریع معروف شد. البته که تاریخچه بوگاتی و ارتباط آن با سرعت به خودروهای مدرن محدود نمی‌شود؛ این شرکت در دهه ۹۰ از سوپراسپرت EB110 رونمایی کرد که رقیبی برای دریافت لقب سریع‌ترین خودروی جهان بود اما نهایتا توسط مک‌لارن F1، نخستین ابرخودروی جهان، شکست داده شد. اگر عقب‌تر یعنی به دهه ۳۰ میلادی برگردیم، می‌بینیم علاقه وافر خانواده بوگاتی به ساخت محصولات سریع باعث شده تا درکنار خودرو، به فکر تولید قطار هم باشند.

«اتوتریل» نام قطار سریع‌السیر آن زمان بود. داستان تولید ایین قطار از این قرار است که بوگاتی در سال ۱۹۲۶ از یک سدان بسیار بزرگ و لوکس به نام «تایپ ۴۱ رویال» رونمایی کرد. این خودرو آنقدر بزرگ بود که برای حرکت مناسب، مهندسان فرانسوی آن را به یک پیشرانه ۱۲.۸ لیتری ۸ سیلندر خطی مجهز کرده بودند. موتور یادشده هم می‌توانست در دور ۱,۸۰۰rpm به حداکثر قدرت ۳۰۰ اسب بخار دست پیدا کند که برای آن زمان تحسین برانگیز محسوب می‌شد. به این ترتیب، بدنه ۳.۵ تنی تایپ ۴۱ رویال می‌توانست به سرعت ۱۹۸ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

روند تولید این خودرو آنقدر طولانی شد که نخستین دستگاه از آن، ۸ سال پس از معرفی به دست مشتری این برند رسید. رویال آنقدر گران بود که فروش آن برای بوگاتی دشوار شد و در نهایت تنها ۶ دستگاه از آن را فروخت؛ درحالی‌که پیشتر و برای عرضه قدرتمندتر این خودرو، ۲۵ پیشرانه ۸ سیلندر را آماده کرده بود. بوگاتی موتور داشت اما کسی خودروهایش را نمی‌خرید.

در پی این رخداد، «اتوره بوگاتی»، بنیان‌گذار برند، تصمیم می‌گیرد از آن‌ها در یک قطار چهار محوری استفاده کند. شبکه ریلی فرانسه قدرتمند بود اما هیچ قطار سریعی در آن تردد نمی‌کرد. بنابراین بوگاتی تنها در ۹ ماه اتوتریل سبک‌وزن را توسعه داد تا به سازنده نخستین قطار لوکس سریع‌السیر تبدیل شود. هر اتوتریل به ۴ پیشرانه تایپ ۴۱ رویال مجهز شده بود که روی‌هم‌رفته ۸۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کردند.

اتوتریل با پیشرفت بیشتر در سال ۱۹۳۴ به حداکثر سرعت ۱۹۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کرد که رکوردی جهانی به شمار می‌رفت. این قطار به‌لطف بهره‌وری از ترمزهای کاسه‌ای در ۱۶ چرخ خود، برای توقف از سرعت معیار ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها به ۴۰۰ متر فضای ریلی نیاز داشت که رکوردی تازه قلمداد می‌شد. بوگاتی برای ساخت این قطار به طراحی آیرودینامیک، پنجره‌های بزرگ و طرح بدنه دورنگ خودروهای جاده‌ای خود روی آورد. اتوتریل نخستین قطار مجهز به کابین مرکزی راننده بالای پیشرانه‌ها بود.