کُند شدن چرخش آب اقیانوسی، موجب تعدیل دمای قطب شمال می‌شود
قطب شمال با نرخ سه تا چهار برابر میانگین جهانی در حال گرم شدن است اما یک تحقیق جدید حاکی است که کُند شدن یک جریان کلیدی اقیانوسی می‌تواند گرمایش قطب شمال را تا پایان سده جاری به میزان ۲ درجه سانتی‌گراد کاهش دهد.
به گزارش دنده6 : دانشمندان از سال‌ها پیش هشدار داده‌اند که مهار نشدن گرمایش قطب شمال می‌تواند پیامدهای ویرانگری داشته باشد، حیات وحش را تهدید کند و همچنین دورانی از رویدادهای شدید آب و هوایی را آغاز کند. در بحبوحه چنین نگرانی‌هایی، یک مطالعه انجام شده توسط دانشگاه «ریورساید» کالیفرنیا (UC Riverside) خوش‌بینی و آسودگی محدودی ارائه کرده است.
این مطالعه به بررسی تاثیرات کُند شدن «چرخش نصف‌النهاری اقیانوس اطلس» (AMOC) بر آب و هوای قطب شمال پرداخته است. چرخش نصف‌النهاری اقیانوس اطلس، جریانی است که گرما را از مناطق گرمسیری استوایی به عرض‌های جغرافیایی بالاتر منتقل می‌کند.
هر چند پیش‌بینی شده که دما در قطب شمال تا پایان سده جاری ۱۰ درجه سانتی‌گراد بالا برود اما این مطالعه نشان داده است با در نظر گرفتن عامل جریان چرخش نصف‌النهاری اقیانوس اطلس، دمای قطب شمال به میزان ۸ درصد بالا خواهد رفت.
«یو-چی لی» کارشناس علوم زمین در دانشگاه ریورساید کالیفرنیا و مولف اول این مطالعه گفت: جریان چرخش نصف‌النهاری اقیانوس اطلس، یک جزء حیاتی از سامانه آب و هوایی ماست زیرا گرما را در اطراف و اکناف عالم جابه‌جا می‌کند. ما دریافتیم که ضعیف شدن این جریان، مقدار گرمایی که به قطب شمال می‌رسد را کاهش خواهد داد و موجب کُند شدن روند گرمایش (در قطب شمال) خواهد شد.
با وجود این مزیت بالقوه، این مطالعه در عین حال نگرانی‌های موجود برای اکوسیستم‌های قطب شمال را مورد تاکید قرار می‌دهد. با ذوب شدن یخ‌های دریا، خرس‌های قطبی زیستگاه‌های خود را از دست می‌دهند که این می‌تواند شکار و بقا را برای آنها دشوارتر سازد. همچنین با ذوب شدن یخها، آب تیره بیشتری نمایان می‌شود و گرمای بیشتری از نور خورشید جذب می‌کند و این نیز گرمایش را تشدید خواهد کرد.
بر اساس این گزارش، هر چند که این کُند شدن (جریان اقیانوسی) ممکن است گرمایش قطب شمال را به میزان اندکی کاهش دهد اما محققان در عین حال هشدار دادند که این مساله می‌تواند موجب برخی اختلال‌های دیگر آب و هوایی شود. یکی از نگران‌کننده‌ترین آنها تغییر بالقوه در «منطقه هم‌گرایی بین حاره‌ای» است که یک کمربند بارانی حاره‌ای به شمار می‌رود. اگر این کمربند بارانی به سمت جنوب حرکت کند، مناطقی که بر باران‌های آن متکی هستند ممکن است خشکسالی‌های بیشتری را تجربه کنند که این بر کشاورزی و منابع آب تاثیر خواهد داشت.
