گرگ‌هایی که ادای زنبورهای عسل را در می‌آورند!

به نقل از اس‌ای، این گرگ‌ها که از گونه «گرگ سرخ» هستند، از شکوفه‌ای به سراغ شکوفه دیگر می‌روند و آنها را می‌لیسند و آنچنان به شیرینی گل‌ها عادت کرده‌اند که پوزه‌های سفید آن‌ها توسط گرده گل به رنگ زرد در می‌آید.

ساندرا لای(Sandra Lai) بوم‌شناس دانشگاه آکسفورد و همکارانش گمان می‌کنند که این حیوانات وحشی و گوشت‌خوار ممکن است گرده‌ها را از یک گیاه به گیاه دیگر پخش کنند و گرگ اتیوپیایی را به اولین نمونه از گرده‌افشان‌های گوشت‌خوار بزرگ تبدیل کنند.

این تیم در مقاله خود می‌نویسد: گرگ‌ها در جستجوی شهد روی گل‌ها مشاهده شدند که مقدار نسبتاً زیادی گرده روی پوزه‌های آنها نشسته است که نشان می‌دهد گرگ‌ها هم می‌توانند در گرده افشانی نقش داشته باشند.

اگر آنها در تکثیر گل‌ها نقش داشته باشند، این گرگ‌های در حال انقراض به گروه انحصاری اما شایان ستایش پستانداران غیر پرنده می‌پیوندند که در گرده افشانی گیاهان نقش ایفا می‌کنند.

نمونه‌هایی از آنچه به عنوان «جانورگُشنی» یا «تروفیلی»( therophily) شناخته می‌شود در  جوندگان، نخستی‌سانان، فیل‌ها و صاریغ شهدخوار دیده می‌شود که آخری تنها پستاندار کاملاً شهدخوار است.

جانورگُشنی نوعی گرده‌افشانی است که در آن گرده توسط جانوران، معمولاً توسط بی‌مهرگان، اما در برخی موارد توسط مهره‌داران به ویژه پرندگان و خفاش‌ها و همچنین توسط جانوران دیگر منتقل می‌شود. گونه‌های جانورگُشن اغلب سازوکارهایی را نظیر ایجاد گل‌های رنگارنگ یا معطر، شهد و شکل‌های و الگوهای جذاب تکامل داده‌اند تا خود را برای نوع خاصی از گرده‌افشانی جذاب‌تر کنند. این روابط گیاه-جانور به دلیل منبع غذایی که در ازای گرده‌افشانی فراهم می‌شود، اغلب برای یکدیگر سودمند هستند.

ساندرا لای و همکارانش طی سال‌ها کار میدانی به تمایل گاه به گاه گرگ‌ها به شکر اشاره کرده‌اند. آنها برای بررسی بیشتر، شش گرگ مختلف را از گله‌های مختلف در طول چهار روز ردیابی کردند.

کلودیو سیلو(Claudio Sillero) زیست شناس دانشگاه آکسفورد توضیح می‌دهد: من برای اولین بار دیدم که گرگ‌های اتیوپیایی در دامنه کوه‌ها گل‌ها را می‌لیسند. سپس خودم طعم آن گلها را چشیدم و شهد آنها به شکل دلپذیری شیرین بود.

در طول این مطالعه، یک گرگ در یک تلاش، شهد ۳۰ گل را مکید.

گل‌هایی که به گرده افشانی پستانداران متکی هستند، قوی هستند یا سازگاری خاصی دارند و در این مورد گل گرزی با نام علمی «Kniphofia uvaria» نیز از این قاعده مستثنی نیست. شکوفه‌های آن در اطراف سر این گیاه جمع می‌شوند که می‌توانند روی ساقه‌ای رشد کنند که تا یک متر از زمین اوج می‌گیرد.

تقریباً ۹۰ درصد از گیاهان گل‌دار زمین برای گرده افشانی به حیوانات وابسته هستند و این یافته‌ها نشان می‌دهد که نقش گرده افشان‌های کمتر شناخته شده ممکن است بیشتر از آن چیزی باشد که ما تاکنون تصور می‌کردیم.

اکثر پستانداران درگیر در گرده افشانی معمولاً کوچک تا متوسط ​​هستند و معمولاً مانند خفاش‌ها درختی یا اصطلاحا دارزی هستند و معدود پستانداران گوشتخوار دیگری که از شهد گل‌ها استفاده می‌کنند، گونه‌های کوچک‌جثه‌ای مانند راکون‌ها هستند. همین مسئله موضوع گرگ‌های شهدخوار را منحصر به فرد می‌کند.

گرگ اتیوپیایی با کمتر از ۵۰۰ قلاده در طبیعت، در خطر انقراض‌ترین گوشتخوار آفریقاست.

این گرگ منحصر به فرد مانند بسیاری از گونه‌های در خطر انقراض زمین، یک حیوان سختگیر در تغذیه است و بیشتر از جوندگان خاصی که در مناطق کوهستانی آفریقا یافت می‌شوند، تغذیه می‌کند و احتمالاً پس از آن به عنوان دسر به سراغ شهد گل‌ها می‌رود.

این گونه گرگ در رشته کوه‌ها و در ارتفاعات ۳۰۰۰ متری یافت می‌شود.

بررسی ژنتیکی آنها نشان می‌دهد که این گونه گرگ، باقی‌مانده از یک گروه اجدادی و یک ردیف از سگ‌سانان هستند که در نهایت به گرگ‌های خاکستری تبدیل شدند.

محققان مشتاق هستند تأیید کنند که آیا گرده افشانی واقعاً انجام می‌شود یا خیر.

ساندرا لای می‌گوید: این یافته‌ها نشان می‌دهد که ما هنوز چقدر باید درباره یکی از در معرض خطرترین گوشتخواران جهان بیاموزیم.

این پژوهش در مجله Ecology منتشر شده است.