یادی از موستانگ SVT کبرا 2003

به گزارش دنده 6 – اوایل قرن بیست و یکم دوران غم‌انگیزی برای ماسل کارها بود. در آن سال‌ها، شاسی‌بلندهای عضلانی، کوپه‌ها را به حاشیه راندند و جنرال موتورز را مجبور کردند به تولید شورلت کامارو و پونتیاک فایربرد پایان دهد. از سوی دیگر، موستانگ همچنان روی همان پلت‌فرم فاکس بادی سال ۱۹۷۹ ساخته می‌شد و فورد حتی سعی کرده بود این ماسل کار مشهور را با کوپهٔ دیفرانسیل جلوی پراب جایگزین کند؛ بنابراین، به نظر می‌رسید دوران ماسل کارها رو به پایان است و این خودروها به‌زودی جای خود را به شاسی‌بلندها خواهند داد. بااین‌حال، هیچ‌کس نمی‌دانست که پس‌ازاین دوران افول، قرار است رنسانسی در بازار ماسل کارها رخ دهند.

آغازگر این جریان فورد با معرفی نسل پنجم موستانگ با طراحی رترو در سال ۲۰۰۴ بود و به دنبال آن دوج چلنجر و شورلت کامارو هم احیا شدند. رفته‌رفته رقابت بین این سه تفنگدار بالا گرفت و فورد در سال ۲۰۰۷ با معرفی شلبی GT500 که به پیشرانهٔ V8 سوپرشارژ ۵۰۰ اسب بخاری مجهز شده بود، دوباره روزهای خوش عضلانی‌ها را زنده کرد. بااین‌حال، دراین‌بین یک موستانگ فراموش‌شده هم وجود داشت که به نظر می‌رسید پلی بین گذشته و آینده بوده است. این خودرو قدرت قابل‌توجهی داشت و همان حلقهٔ گمشده‌ای بود که سعی کرد برای مدت کوتاهی هیجان را به دوران تاریک عضلانی‌ها بازگرداند. در ادامه بیشتر با این موستانگ کمیاب سوپرشارژ آشنا خواهیم شد.

موستانگ SVT کبرا
ازآنجایی‌که جنرال موتورز در سال ۲۰۰۲ به تولید خودروهای عضلانی خود پایان داده بود، فورد می‌توانست در بازاری بدون رقیب به تولید همان موستانگ ضعیف معمولی ادامه دهد ولی این شرکت نمی‌خواست تسلیم شود و باور داشت که می‌تواند دوران طلایی دههٔ ۷۰ ماسل کارها را دوباره احیا کند. درنتیجه، مردان تیم خودروهای ویژهٔ فورد یا SVT، پروژه‌ای را برای ساخت یک موستانگ قدرتمند آغاز کردند.

لقب ترمیناتور
هرچند این موستانگ رسماً SVT کبرا نام داشت ولی لقب ترمیناتور گرفته بود. افسانه‌ها حاکی از آن است که فورد می‌خواست با یک ضربهٔ کُشنده، به رقابت در بخش ماسل کارها پایان دهد و کل این قلمرو را برای خود تصرف کند. موستانگ SVT کبرا که در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ تولید شد، برای آن سال‌ها خودروی بسیار قدرتمندی بود. پیشرانهٔ V8 سوپرشارژ این ماشین در حالی ۳۹۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد درحالی‌که ب‌ام‌و M3 نسل E46 در همان سال‌ها تنها ۳۴۰ اسب بخار قدرت داشت.

قلب V8 سوپرشارژ
دلیل اصلی تولید چنین قدرتی، استفاده از یک سوپرشارژر ایتون بود که از F150 لایتنینگ گرفته و روی پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 موستانگ GT نصب شده بود. به لطف این سوپرشارژر، موتور ۳۲ سوپاپ فورد حالا ۳۹۰ اسب بخار قدرت و ۵۳۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد که این موستانگ ویژه را واقعاً سریع می‌کرد. پیشرانهٔ موردبحث هرچند بلوک چدنی داشت اما به سرسیلندر آلومینیومی، پیستون‌های فورج‌کاری شده و فلایویل آلومینیومی مجهز شده بود. وجود یک اینترکولر نیز همه‌چیز را بهتر می‌کرد درحالی‌که انتقال نیرو فقط توسط یک گیربکس شش سرعته دستی صورت می‌گرفت.

پرفورمنس
علاوه بر تقویت پیشرانه، تیم SVT سیستم تعلیق موستانگ را هم با کمک‌فنرهای بلیشتین، نرخ بالاتر فنرها و رینگ‌های آلیاژی جدید پنج پره با لاستیک‌های ۲۷۵ گودیر ایگل F1 ارتقاء بخشیدند که هندلینگ دقیق‌تری را نسبت به موستانگ‌های معمولی فراهم می‌کرد. به لطف این تغییرات، SVT کبرا پرفورمنسی فوق‌العاده پیدا کرده بود. این خودرو ظرف تنها ۴.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و ۴۰۰ متر را در ۱۲.۹ ثانیه طی می‌کرد. حداکثر سرعت خودرو هم روی ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده بود. این اعداد برای مغلوب کردن ب‌ام‌و M3 با شتاب ۴.۸ ثانیه و ۴۰۰ متر ۱۳.۵ ثانیه کافی بودند.

تولید پایین
SVT کبرا موستانگ کمیابی محسوب می‌شود زیرا درحالی‌که فورد در سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۴۰ هزار دستگاه موستانگ به فروش رساند، از SVT کبرا در نسخه‌های کوپه و کانورتیبل مجموعاً تنها ۱۳,۴۷۶ دستگاه ساخته شده که این رقم در سال ۲۰۰۴ به ۵,۶۶۴ دستگاه کاهش یافت. این موستانگ قدرتمند در نسخهٔ کوپه ۳۴,۷۵۰ دلار قیمت داشت که بیش از ۱۰ هزار دلار از ب‌ام‌و M3 با قیمت ۴۶ هزار دلار ارزان‌تر بود. امروز نیز ارزش این خودرو افزایش پیدا کرده و در نمونه‌های تمیز به حدود ۳۰ هزار دلار رسیده است.