احتمال تولید اولین موتورسیکلت پرنده دنیا در چند سال آینده
شرکت میمن آیرو اسپیس در حال توسعه یک موتورسیکلت پرنده با نام ریزور است و شاید در سال‌های پیش رو شاهد عرضه آن باشیم.
به گزارش دنده 6 – وسیله نقلیه جالبی که قبلاً با نام اسپیدر هوانوردی جت پک شناخته می‌شد هم‌اکنون وارد فاز جدیدی از فرایند توسعه خود شده و نام موتورسیکلت پرنده ریزور را به خود گرفته است. دیوید میمن مدیرعامل شرکت‌های هوانوردی جت پک و میمن آیرو اسپیس می‌گوید:
در بازار وسایل خیلی زیادی وجود دارند که خودشان را اسپیدر می‌نامند
این تغییر نام در حالی صورت می‌گیرد که میمن به‌صورت موقتی تغییر مسیر داده و بجای جت بایک روی یک موتورسیکلت پرنده و خودران با نام ریزور تمرکز می‌کند. این ابر پهپاد نظامی از ۸ توربین‌جت کوچک استفاده می‌کند به گونه‌ای که در هر گوشه وسیله موردبحث دو توربین‌جت نصب شده‌اند. این جت‌ها می‌توانند سرعت فراتر از ۷۴۰ کیلومتر در ساعت را فراهم ساخته و ریزور را به ارتفاع پروازی ۶۱۰۰ متری برسانند. همچنین شعاع پروازی ریزور نیز ۳۲۲ کیلومتر اعلام شده است. این وسیله نقلیه بدون سرنشین در واقع مسیر را برای تولید موتورسیکلتی پرنده با تکنولوژی یکسان هموار می‌سازد. البته واضح است که ریزور در صورت ورود به خط تولید محصولی جذاب‌تر خواهد بود. میمن خاطرنشان می‌سازد:
پهپادهای برقی می‌توانند محموله‌هایی به وزن ۹ تا ۲۳ کیلوگرم را حمل نمایند و با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت پرواز کنند. ما می‌توانیم با وسیله جدید خود وزن ۴۵ تا ۲۲۷ کیلوگرمی را حمل کنیم و به سرعت ۸۰۰ کیلومتر در ساعت برسیم
ترکیب منحصربه‌فرد وزن قابل‌حمل بالا و سرعت قابل‌توجه باعث جلب‌توجه دولت آمریکا شده و نتیجه آن نیز امضای قرارداد با بخش دفاعی این کشور است. قبلاً تست‌های نمونه‌های پیش‌تولیدی شروع شده و میمن انتظار دارد تست‌ها را در سه‌ماهه سوم امسال تکمیل نماید. همچنین طبق انتظارات اولین نسخه از این پهپاد بزرگ در سه‌ماهه اول ۲۰۲۵ به دست ارتش آمریکا خواهد رسید. البته این پهپاد همان مشخصات یاد شده میمن را نخواهد داشت اما مدل‌های بعدی انتظارات را برآورده خواهند ساخت. او می‌گوید:
واقعیت این است که من انتظار دارم تأییدیه‌های نظامی در سال آینده صادر وند و دو سال بعد نیز پروازهای پهپاد جدید انجام شوند
میمن اظهار می‌دارد ریزور جدای از استفاده نظامی یک وسیله ایده آل برای شرایط نامساعد است. در مواقع بروز حوادثی همچون طوفان، آتش‌سوزی و… می‌توان از ریزور برای حمل وسایل و کمک‌رسانی استفاده کرد. مدیرعامل این شرکت همچنین به شرکت‌هایی اشاره می‌کند که مجبور هستند تجهیزات سنگین‌تری را در شرایط نامساعد جوی حمل کنند. در واقع کمپانی‌های نفتی و ساخت‌وساز می‌توانند ریزور را برای این مواقع به خدمت گیرند. اما شتاب دادن به توسعه ریزور عواقب دیگری نیز داشته و دوستداران جت پک‌های علمی تخیلی را سرخورده کرده است. محصولات جدید میمن باعث می‌شوند توسعه جت پک‌ها که کاملاً شناخته شده‌اند به تعویق بیفتد. او ادامه می‌دهد:
ما فعلاً روی جت پک‌ها تمرکز نداریم. میمن قراردادهای زیادی با بخش دفاعی دولت دارد و بنابراین توسعه همه آن‌ها باهم امکان‌پذیر نیست و به همین خاطر تعهد خود را روی کسب تأییدیه‌های ایمنی و پرواز اعلام کرده‌ایم.
جت پک این شرکت که شبیه تجهیزات جیمز باند است باعث می‌شود کاربر به ارتفاع ۳۰۰۰ متری از سطح زمین برسد و به مدت ۶ تا ۱۰ دقیقه با سرعت ۱۹۰ کیلومتر در ساعت پرواز نماید. میمن تاکنون ۱۶ نمونه از این جت پک‌ها را تولید کرده و آن‌ها را به ۵ فرد فروخته است؛ اما خبر خوب برای طرفداران آیرون من این است که یک شرکت بریتانیایی نسخه دیگری از جت پک‌ها را برای مشتریان خود توسعه می‌دهد.
اما توقف توسعه جت پک میمن با هموار شدن راه توسعه موتورسیکلت پرنده جبران می‌شود. مدیرعامل این شرکت تصریح می‌کند ریزور قابل راندن از نظر سرعت و ارتفاع پروازی محدودیت‌هایی خواهد داشت و احتمالاً با قیمت بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار دلار تولید خواهد شد. میمن می‌گوید این محصول قبل از سال ۲۰۲۸ در دسترس نخواهد بود اما قطعاً امکان تولیدش در آن زمان وجود دارد.
