مقایسه نسل جدید تویوتا فوررانر با جیپ رانگلر و فورد برانکو

پیشرانه
به گزارش دنده 6 – تویوتا نسل جدید فوررانر را با یک پیشرانهٔ ۲.۴ لیتری چهار سیلندر توربو عرضه می‌کند که در دو نسخهٔ معمولی و هیبریدی ارائه می‌شود. نسخهٔ معمولی ۲۷۸ اسب بخار قدرت دارد اما تیپ‌های TRD Pro، پلاتینوم و تریل‌هانتر به‌صورت استاندارد با پیشرانهٔ هیبریدی ارائه می‌شوند. در این نسخه، یک موتور الکتریکی ۴۸ اسب بخاری در گیربکس هشت سرعته اتوماتیک ادغام می‌شود و در کنار پکیج باطری ۱.۸۷ کیلووات ساعتی، مجموع خروجی را به ۳۲۶ اسب بخار قدرت و ۶۳۰ نیوتن متر گشتاور می‌رساند.

رانگلر ۴xe هیبریدی از یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربو استفاده می‌کند که با دو موتور الکتریکی با ۴۴ و ۱۳۴ اسب بخار قدرت و یک پکیج باطری بسیار بزرگ‌تر ۱۷.۳ کیلووات ساعتی همراه است و مجموعاً ۳۷۵ اسب بخار قدرت و ۶۳۷ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. جیپ نه‌تنها قوی‌تر از تویوتا است بلکه قابلیت اتصال به برق را دارد و می‌تواند تا ۳۵ کیلومتر را صرفاً به‌صورت تمام الکتریکی طی کند. این قوای محرکه به لطف تنظیم سرعت پایین موتورهای الکتریکی و حالت رانندگی با یک پدال که به آفرود در سرعت‌های پایین کمک می‌کند، به گفتهٔ جیپ بهترین عملکرد را در آفرود خواهد داشت. البته یک پیشرانهٔ ۳.۶ لیتری V6 تنفس طبیعی و ۲ لیتری چهار سیلندر توربو هم برای رانگلر ارائه می‌شود که قدرت کمتری دارند و پیشرانهٔ ۶.۴ لیتری V8 همی به‌زودی حذف خواهد شد.

در آخر هم به برانکو رپتور با پیشرانهٔ ۳ لیتری V6 توئین توربو می‌رسیم که با ۴۱۸ اسب بخار قدرت و ۵۹۶ نیوتن متر کاملاً از رقبا فاصله می‌گیرد. البته در نسخه‌های معمولی برانکو پیشرانه‌های ضعیف‌تری شامل ۲.۳ لیتری چهار سیلندر توربو با ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۲.۷ لیتری V6 توئین توربو با ۳۳۰ اسب بخار قدرت ارائه می‌شود اما فورد فعلاً هیچ نسخهٔ هیبریدی برای شاسی‌بلند آفرودی خود ارائه نمی‌کند. در بخش مصرف سوخت، رانگلر ۴xe در هر صد کیلومتر به‌صورت ترکیبی به ۱۱.۷ لیتر بنزین نیاز دارد درحالی‌که برانکو رپتور ۱۵.۷ لیتر بنزین می‌سوزاند. مصرف فوررانر جدید هنوز اعلام نشده اما انتظار می‌رود در نسخهٔ تریل‌هانتر هیبریدی حدود ۹.۴ لیتر در هر صد کیلومتر باشد.

یدک کشی
برخلاف اکثر کراس‌اوورها و شاسی‌بلندهای معمولی، هر سهٔ این آفرودرهای ۴×۴ از شاسی نردبانی برگرفته از پیکاپ استفاده می‌کنند که یکی از مزیت‌های خود را در یدک کشی نشان می‌دهد. ظرفیت یدکشی برانکو رپتور ۲۰۴۰ کیلوگرم و رانگلر ۴xe روبیکان ۱۶۰۰ کیلوگرم است درحالی‌که تویوتا حداکثر ظرفیت یدک کشی فوررانر جدید را تا ۲۷۲۰ کیلوگرم اعلام کرده اما مشخص نکرده که کدام نسخه و پیشرانه چنین ظرفیت بالایی را ارائه می‌کند. بااین‌حال، نسخهٔ تریل‌هانتر به دلیل برخورداری از تجهیزات آفرود مثل باربند، لاستیک‌های ۳۳ اینچی و… بعید است چنین ظرفیت یدک کشی داشته باشد اما نسخهٔ TRD Pro که فاقد برخی تجهیزات آفرود تریل‌هانتر است ممکن است نزدیک به این عدد باشد.

آفرود
در رابطه با این بخش تا زمانی که پشت فرمان فوررانر جدید ننشینیم نمی‌توانیم قضاوت کاملی داشته باشیم و فعلاً فقط باید اعداد روی کاغذ را بررسی کنیم. فاصلهٔ محوری ۲,۸۵۰ میلی‌متری شاسی‌بلند تویوتا از برانکو رپتور با ۲,۹۶۰ میلی‌متر و رانگلر با ۳,۰۰۷ میلی‌متر کمتر است اما از لحاظ طول کلی، فوررانر با ۴,۹۵۰ میلی‌متر، در قیاس با برانکوی ۴,۸۵۱ میلی‌متری و رانگلر ۴,۷۸۵ میلی‌متری، کشیده‌ترین است که اوورهنگ‌های بزرگ‌تری را ایجاد می‌کند. برانکو رپتور از زمین ۳۳۳ میلی‌متر و رانگلر روبیکان ۲۷۰ میلی‌متر فاصله دارند درحالی‌که این رقم برای فوررانر تنها ۲۳۸ میلی‌متر است زیرا تویوتا فعلاً یک عدد کلی را برای این خودرو اعلام کرده و اشاره به نسخه‌های تریل‌هانتر و TRD Pro نداشته است.

البته به گفتهٔ تویوتا، کمک‌فنرهای ۲.۵ اینچی Old Man Emu به همراه لاستیک‌های ۳۳ اینچی تویو کانتری با افزایش ارتفاع ۵۰ میلی‌متری نسخهٔ تریل‌هانتر در جلو و ۳۸ میلی‌متری در عقب می‌شود؛ بنابراین، ممکن است این نسخه تا ۲۸۵ میلی‌متر از زمین فاصله داشته باشد. از سوی دیگر، فاصلهٔ محوری، طول کلی، اوورهنگ‌ها و فاصله از زمین روی زوایای حمله و فرار در آفرود تأثیر دارند. فورد و جیپ به لطف اوورهنگ‌های بسیار کوتاه، زوایای حمله و فرار بسیار چشمگیری را ارائه می‌کنند که برای برانکو رپتور به ترتیب ۴۷.۲ درجه و ۴۰.۵ درجه و برای رانگلر روبیکان ۴۳.۸ درجه و ۳۵.۶ درجه است درحالی‌که تویوتا برای فوررانر این اعداد را ۳۲ درجه و ۲۴ درجه اعلام کرده است.
نتیجه‌گیری
برای یک مقایسهٔ واقعی بین این سه خودرو باید تا اواخر سال جاری صبر کنیم تا بتوانیم یک فوررانر تریل‌هانتر یا TRD Pro را در اختیار بگیریم اما با توجه به اطلاعات اولیه، به نظر می‌رسد نسل جدید فوررانر در آفرود هم‌سطح یا نزدیک به رقبای اصلی خود باشد. امتیاز منفی این شاسی‌بلند ژاپنی در برابر رقبای آمریکایی اما عدم امکان رانندگی در هوای آزاد است زیرا در برانکو و رانگلر می‌توان درها و سقف را جدا کرد.